برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان کانون فرهنگی وهنری کریم اهل بیت شهر سلامی و آدرس kanoonemamhassan24.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.
چگونه میشود پیرمردی با 85 سال سن که تمام عمر خود را در جلسات بحث و فحص گذرانده و بزرگترین کتب علمی روزگار خود را تألیف نموده است، و مورد تمجید و ستایش هر عالم و دانشمندی در زمان خود بوده، توسط عدهای کم خرد مورد ضرب و شتم قرار گیرد و در بستر مرگ بیافتد؟!! مردی که یکی از بزرگان علم حدیث و مؤلف یکی از کتبی است که بخش اعظم مسلمانان جهان احادیث نبوی خود را از آن میآموزند و در عبادت خداوند از دست نوشته او بهره میبرند.
درباره او گفتهاند:
«ابو عبدالرحمن در روزگار خود در مصر آگاهترین همه اساتید بود و در شناخت احادیث سره از ناسره و دانش رجال سرآمد همگان بود. تلاش بیوقفه در عبادت شبانه روزی، مواظبت بر حج و جهاد، احیای سنت و دوری از همنشینی با سلاطین از خصائص این دانشمند اهل سنت به شمار میرود.» (1)
احمدی مدیر یک «کارخانه» بسیار پُر کار و پُر مشغله است. جلسات بسیاری دارد. مراجعین و تلفن های فراوانی نیز دارد. از جهتی از بیماری قلبی رنج می برد. در یکی از جلساتی که دارد، دچار مشکل حاّد قلبی شده که در نتیجه با نظر پزشکان معالج قرار به عمل ایشان در یکی از بیمارستان های خارج از کشور صورت می گیرد «فکر و خیال سفر رفتن و اینکه چه کسی را جانشین کند …»
1.كتابهاى خطى بسیارى در كتابخانههاى عمومى و خصوصى درباره غدیر وجود دارد كه از یكسو اطلاع بر بسیارى از آنها در طول زمان صورت مىگیرد و از زوایاى كتابخانهها بیرون مىآید،و از سوى دیگر فهرستهاى موجود كتابخانههاى خطى جهان نیز تاكنون به طور كامل و جامعى در این باره مورد مطالعه قرار نگرفته است.بنابر این احتمال اضافه شدن كتابهاى خطى زیادى به آمارهاى موجود بسیار است.
از اوائل قرن یازدهم هجرى تا امروز با ایجاد میدان باز علمى،محققین و اندیشمندان اسلام تألیفات بسیار مهمى درباره غدیر تألیف كرده و به خوبى از زحمات هزار ساله نتیجهگیرى نمودهاند.در این دوران تمام جوانب غدیر مورد جمع و بررسى و تحقیق قرار گرفت.ارتباط غدیر با قرآن،بحثهاى مفصل در اسناد غدیر،بررسیهاى عمیق در متن حدیث غدیر،جمعآورى و تدوین اشعار مربوط به غدیر و جوانب دیگر آن مورد توجه خاص واقع شد و در هر مورد كتابهایى تدوین گردید.
سه كتاب را باید به عنوان اولین كتابهایى نام برد كه ماجراى غدیر را ثبت كردهاند:
1.«كتاب على علیه السلام»،كه نوشته امیر المؤمنین علیه السلام از املاى پیامبر صلى الله علیه و آله است،و این كتاب از ودایع امامت است كه جز معصومین علیهم السلام كسى به آن راه ندارد.
شخصى به نام«معروف»خدمت امام باقر علیه السلام رسید و داستان غدیر را به نقل از ابى الطفیل براى حضرت نقل كرد.حضرت آن را تأیید كرد و فرمود:«این مطلب را در كتاب على علیه السلام دیدهایم و نزد ما صحیح است». (1)
كتاب و قلم سابقه هزار و چهار صد ساله با غدیر دارند.از روزى كه پیامبر صلى الله علیه و آله در صحراى غدیر امیر المؤمنین علیه السلام را به عنوان جانشین خود به جهانیان معرفى كرد،كار حفظ و ثبت آن نیز آغاز شد و در هر زمانى حقایق آن به گونهاى انعكاس یافت.از قرن اول هجرى،همگام با روایت سینه به سینه غدیر،كتاب نیز نقش خود را در نقل آن براى نسلهاى بعد ایفا كرد و پرونده پر افتخار غدیر را باز نگه داشت،و از قرن دوم كتاب و كتابت به صورتى جدى در مورد آن به كار گرفته شد.
غدیر كه كتاب ولایت امیر المؤمنین علیه السلام و حد فاصل بین دوستان و دشمنان اهل بیت علیهم السلام است،با بكارگیرى قلم،از دست دشمنان مصون ماند و كسى نتوانست مانع این حقیقت بزرگ شود،به طورى كه مؤلفین بزرگى از غیر شیعه هم درباره غدیر كتابهایى نوشتند.
از فضیلتهای منحصر به فرد امیرالمؤمنین علی علیه السلام حدیث «مؤاخاة» عقد برادری میان او رسول خدا صلی الله علیه و آله است که در میان همه مهاجرین و انصار تنها علی بن ابیطالب علیهالسلام شایستگی آن را داشت که با رسول خدا عقد برادری ببندد.
در یکی از روزهای جنگ خیبر فرماندهی عملیات با خلیفه اول بود که متأسفانه فرار کرد و به وقت برگشتن، او نفرات خود را متهم به ترس و فرار میکرد، و نفراتش او را .
روز دوم، فرماندهی با خلیفه دوم بود، او نیز مانند خلیفه اول فرار کرد. (1)
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم که از این پیشامد بسیار ناراحت شده بود، فرمود:
حدیث «مدینة العلم» یکی دیگر از مناقب مخصوص امام علی علیه السلام و از احادیث «متواتر» است که حضرت رسول اکرم در حق آن حضرت فرمود:
انا مدینة العلم و علیٌّ بابها، فمن اراد العلم، فلیأت الباب ؛ «من شهر علم هستم و دروازه آن شهر، علی بن ابیطالب است، هر کس علم بخواهد به دروازه شهر بیاید.»(1)
منظور رسول خدا از این حدیث آن است که: من علم خود را به علی بن ابیطالب علیه السلام منتقل کردهام، و علوم من در وجود وی متمرکز است، و من در او خلاصه میشوم،
اگر برای دانستن علوم به امام علی علیه السلام مراجعه کنید، مانند آنست که به من مراجعه کردهاید.
خواه در زندگی من و یا بعد از مرگم باشد، مخصوصاً این روایت بیشتر به دوران رحلت رسول خدا مربوط میشود که علی بن ابیطالب علیه السلام را به صورت یک پناهگاه علمی برای امت اسلامی معرفی فرمود.در بسیاری از روایات آمده است که رسول خدا صلی الله علیه و آله بارها با علی خلوت میکرد و سخن می گفتند .
از حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام پرسیدند:
رسول خدا چه چیز به شما بخشیده است؟
فرمود:
علّمنی الف بابٍ من العلم، فتح لی من کلّ بابٍ الف بابٍ . (2)
«هزار نوع علم به من آموخت که از هر نوع آن هزار علم دیگر بر من مکشوف گردید.»
پینوشتها:
1- ارشاد مفید، ص 15/ بحارالانوار، ج 40، ص 200، بطور مشروح آورده / مستدرک حاکم، ج3، ص 126، از ابن عباس و جابر بن عبدالله / تذکرة سبط ابن جوزی، ص 51.
از جمله فضیلتها که شیعه و سنی آن را در مورد حضرت علی علیه السلام قبول دارند آنست که رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود:
قال رسول الله علیٌّ مع الحقّ و الحقّ مع علیٍّ و لن یفترقا حتّی یردا علیّ الحوض یوم القیامة .(1)
«علی با حق است و حق با علی است، از هم جدا نمیشوند تا در حوض کوثر پیش من آیند.»
و در نقل دیگر فرمود:
علیٌّ مَع الحقّ و الحقّ مع علیٍّ و الحقّ یَدورُ حَیثُما دارَ عَلیٌّ .(2)
علی با حق است، و حق با علی است، هر جا که علی برود حق هم با او میرود (یعنی علی علیهالسلام محور حق است.)
پینوشتها:
1- بحارالانوار، ج 38، ص 27 – 40، بطور مشروح از شیعه و اهل سنت نقل کرده است / ابن ابی الحدید در شرح خود، ج 9، ص 88، ذیل خطبه 144 گوید: «ثبت عندی أنّ النّبی صلی الله علیه و آله و انّ الحقّ یدور معه حیثما دار» / الغدیر، ج 3، ص 176.
2- بحارالانوار، ج 38، ص 27 – 40 بطور مشروح از شیعه و اهل سنت نقل کرده است / ابن ابی الحدید در شرح خود، ج 9، ص 88، ذیل خطبه 144 گوید: « ثبت عندی أنّ النّبی صلی الله علیه و آله قال انّه مع الحقّ و انّ الحقّ یدور معه حیثما دار»/ الغدیر، ج 3، ص 176.
منبع:
امام علی علیه السلام و مسائل سیاسی، محمد دشتی، ج 9 .
امام هادی (علیه السلام) دهمین امام شیعیان و یکی از مظلومترین ائمه اطهار در بین این ذوات مقدسه است. ایشان در طول عمر چهل و یک ساله خود با شش خلیفه سفّاک و ظالم عباسی هم عصر بودند و از طرف آنها آزار و اذیت‌های بسیاری متوجه ایشان می‌شد، اما با همه سخت‌گیری‌ها و مشکلاتی که در آن عصر، وجود داشت ایشان از همه لحظات مقتضی، استفاده وافی را برده و در جهت نشر و گسترش اسلام ناب و سیره آباء و اجداد طاهریشان قدم‌های مؤثری برداشتند.
احترام به علما و دانشمندان از دیر باز نزد اقوام و ملل گوناگون مرسوم بوده و پس از اسلام نیز مورد تاکید زیادی از جانب ائمه اطهار علیهم السلام قرار گرفته است. این مساله به قدری نزد امامان معصوم اهمیت داشته که در دستورات دینی و روایات ما بر آن بسیار تاکید شده. ما در این مقاله به نمونه ای از این مورد اشاره می کنیم.
جايگاه و نقش اهلبيت (عليهمالسلام) در ترويج و توسعه فرهنگ قرآنى، به ويژه تفسير قرآن كريم، نقش كليدى و اساسى در تبيين حقايق قرآنى است. بدون شک مکتب تفسیری اهل‌بیت (علیهم السلام)در میدان تفسیر و تأویل و بیانِ معانی و مفاهیم قرآن، برجستگی خاصی نسبت به دیگر مکاتب تفسیری دارد.
این برجستگی به دلیل وابستگی آنان به پیامبر و اتصال آموزه‌های این خاندان به وحی، گستردگی و عمق معانی بیان شده از سوی آنها و برگزیدن بهترین روش برای رسیدن به پیام و حقیقت قرآن است. پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله) در حدیث ثقلین که شیعه و سنی آن را پذیرفته و نقل کرده اند، اهل بیت خویش را در کنار قرآن به عنوان یکی از دو ثقل و وسیله هدایت امت اسلامی معرفی می کند.
"بهتر از نیكی، نیكوكار است، و زیباتر از زیبایی، گوینده آن است و برتر از علم، حامل آن و بدتر از بدی، عامل آن است وحشتناك تر از وحشت، آورنده آن است."
از سخنان گهربار امام هادی علیه السلام
امامان و پیشوایان معصوم (ع) انسانهای كامل و برگزیده ای هستند كه به عنوان الگوهای رفتاری و مشعل های فروزان هدایت جامعه بشری از سوی خدا تعیین شده اند. گفتار و رفتار و خوی و منش آنان ترسیم حیات طیبه انسانی و وجودشان تبلور تمامی ارزشهای الهی است.
عالم به اسرار غیب بود:شخصی به نام عبدالرحمان در اصفهان زندگی می كرد. روزی از او پرسیدند: سبب شیعه شدن تو در این شهر چه بود؟ گفت: من مردی نیازمند، ولی سخنگو و با جرئت بودم. سالی با جمعی از اهل شهر برای دادخواهی به دربار متوکل رفتم. به در کاخ او که رسیدیم، شنیدیم دستور داده امام هادی علیه السلام را احضار کنند. پرسیدم: علی بن محمد کیست که متوکل چنین دستوری داده؟
جهان اسلام در آن دوره از زمان، از نظر فرهنگی وگرایش های فكری و اعتقادی در موقعیتی ویژه به سر می برد كه درمیان مسایل اعتقادی، فتنه خلق قرآن و تبلیغات زهرآگین گروه هایی منحرف مانند غلات، واقفیه وصوفیه جایگاهی ویژه داشت.
امام هادی (علیه السلام)به مقتضای امامت خویش در برابر این گروه ها موضع گرفته و ضمن رد استدلال های آنان، با محوریت مكتب اهل بیت (علیه السلام) به تبیین معارف الهی و حقایق دین پرداختند. تمام تلاش سیاسی، فرهنگی امام(علیه السلام) این بود كه با بررسی دیدگاه اهل بیت (علیه السلام) رویكرد مكتب امامان شیعه (علیه السلام)به اصلاح بنیان های فكری جامعه پرداخته تا از نفوذ مسلك ها و فرقه های مختلف جلوگیری شود.
در سال نهم هجرت، رسول خدا صلی الله علیه و آله به تبوک لشکر کشید، چون این مانور نظامی طول میکشید و آن حضرت تا مرزهای شام از مرکز حکومت دور می‌شد؛ لازم بود مردی توانا در مدینه جانشین آن حضرت شود تا مرکز حکومت کاملاً در امان باشد، بدین جهت صلاح دید که علی بن ابیطالب علیه السلام را در مدینه جانشین خود قرار دهد.
پس از حرکت رسول خدا منافقین در شهر شایع کردند که پیامبر نسبت به علی بن ابیطالب علیهالسلام قهر کرده و بی مِهر شده است، به دلیل آن که او را با خود نمیبرد.
وقتی که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم مسجد مدینه را ساخت، خانههایی در کنار آن بنا نهاد که زنان خویش را در آن مسکن داد، برای علی بن ابیطالب علیه السلام نیز منزلی در کنار منزل خود ساخت.
یاران آن حضرت نیز هر یک حجرهای در اطراف مسجد ساخته و ساکن شدند که درهای همه آن منازل به مسجد باز می‌شد و آنها به خانههای خویش از درون مسجد رفت و آمد میکردند.
تا آن که وحی الهی نازل شد که به جز در منزل رسول خدا صلی الله علیه و آله و در منزل علی بن ابیطالب باید همه درها بسته شود.
به دنبال این فرمان رسول خدا فرمود: سدّوا هذهِ الابوابَ الاّ بابَ علیٍّ ؛ «همه این درها را ببندید، مگر در خانه علی بن ابیطالب را .»
حدیث «علیٌّ معَ القرآن» از مختصات امیرالمؤمنین علی علیه السلام است که درباره هیچ یک از صحابه رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل نشده که ذرهای از شخصیت بزرگ آن حضرت را نشان میدهد.
«علی با قرآن است و قرآن با علی است و از یکدیگر جدا نمیشوند تا در بهشت در کنار حوض کوثر بر من وارد شوند.»
یعنی علی علیه السلام قرآن مجسم است و گفتار و رفتارش گویای آیات قرآن است.
پینوشتها:
1- مستدرک حاکم، ج 3، ص 134 «باب مناقب علی علیه السلام»/ صواعق محرقة، ابن حجر، ص 122 «باب فضائل علی علیه السلام»/ مختصر کنز العمّال و مسند احمد (در حاشیه) ج 5، ص 30/ ینابیع المودّة، باب 20، ص 90.
منبع:
امام علی علیه السلام و مسائل سیاسی، محمد دشتی، ج 9 .
خلاصه این حدیث شریف آنست که علی بن ابیطالب علیه السلام معیار ایمان و کفر است، فقط مؤمنان میتوانند آن حضرت را دوست بدارند.
از طرف دیگر فقط منافقان آن جناب را دشمن میدارند.
این حدیث شریف که کتابهای شیعه و اهل سنت را پر کرده و از حدّ تواتر گذشته است از مناقب منحصر به فرد حضرت علی علیه السلام میباشد که با تعبیرهای مختلف از رسول خدا نقل شده است که فرمود:
برایتان از تاریخ می‌گویم. از روزهایی سیاه و مردمانی سیاه‌روتر. آدم‌نمایانی كه همه بودند و به چشم خود دیدند و شنیدند آنچه را كه پیامبر گفت، اما با گستاخی آن را زیر پا نهادند و پامال نمودند. حتی وقتی به خدا قسَمشان دادند كه شما را به خدا آیا نشنید و ندیدید، محكم گفتند كه چرا دیدیم و شنیدیم؛ اما من مانده‌ام كه چگونه باز سر تافتند و...
حتما مقدمه اولین نوشتار از مجموعه‌ی بر كرانهی الغدیررا كه برای بالیدن به امیر مومنان كه همه بر عظمتش معترفند را بخوانید تا هدفمان را در ارائه‌ی این سری مطلب بدست آورید.
احمد حنبل، امام مذهب حنبلی به اِسنادش از عبدالرزاق، از پیامبر صلی‌الله علیه و‌آله وسلم روایت کند که: [روزی پیامبر در جمع اصحابش بود كه فرمود:]
«هر که خواهد که بنگرد به آدم در دانشش و به نوح در فهمَش و به ابراهیم در خویَش و به موسی در نیایش‌هایش و به عیسی در سُنتش و به محمد در تمام و کمالش باید که به این مرد که دارد می‌آید بنگرد»
در اینجا عبارت این سید شریف علوی, و عالم بزرگ و مجاهد شیعى, كه مقام او در بیان حقایق آل محمد و مبانى تشیع, مورد قبول همه است, این است :
و مع ذلك فانه (علیاً) و بنیه, و العلماء من موالیه, كانوا یستعملون الحكمة فى ذكر الوصیة, و نشر النصوص الجلیة...
و بدین گونه شرف الدین, به این حقیقت اشاره مى كند كه خود امام على و دیگر امامان و عالمان شیعه, در مورد یاد كردن حق خلافت و خلافت حق, همواره حكمت را رعایت مى كردند و با به كار بردن فرزانگى و هوش و درایت, در آن باره سخن مى گفتند. مصالح اسلام و مسلمین و مصالح خود حق را در نظر مى گرفتند و هم شرایطى زمانى و مكانى و دیگر مقدمات و مقارناتى را كه رعایت آنها براى نشر حق و تربیت مردم بر پایه مبانى حق لازم است. این حالت در بزرگان معاصر, از جمله خود صاحب (الغدیر) نیز مشاهده مى شد. بنابراین, آیا درست است كه عدهاى اشخاص گوناگون, با صلاحیت و بى صلاحیت, با سواد و بیسواد, وارد به قضایا و غیر وارد و ناآشنا به مسائل زمان و نسل و سیاست دنیاى اسلام, مولف سطحی, روضه خوان و از اینگونه اشخاص, به نام دفاع از امامت و نشر مبادى والاى تشیع و تفهیم مقام ولایت و... وارد معركه شوند و خود را صاحب ولایتى بدانند و از منبر و تالیف استفاده كنند و هیچ حكمتى را در نظر نگیرند... این كارها, جز انحطاط بخشیدن به ذهن دینى جامعه و تبدیل كردن ایدئولوژى عالى تشیع به یك سلسله مسائل از هم گسسته و بى حكمت, هیچ نتیجه ندارد. و چه بسا باعث تزلزل اركان معنویت شود. خدا خود جامعه را از نتایج سوء اعمال دانسته یا ندانسته اینان نگاه دارد.
اصولاً نگریستن به واقعه غدیر به چشم یك امر تاریخى كه قرونى بر آن گذشته است, نگریستن به واقعه غدیر بر خلاف فهم دین است و نیز بر خلاف فهم این واقعه.
صورت ماجراى غدیر, یك امر تاریخى است كه 14 قرن بر آن گذشته است, اما محتواى آن چه بوده است؟
بر خود اسلام نیز 14 قرن گذشته است؛ بر دعوتهاى اسلام: دعوت به یكتا پرستی, حریت, عدالت, نماز و زكات و جهات و امر به معروف و نهى از منكر نیز 14 قرن گذشته است, اما اینها حقایق زمانى نیستند, حقایق ابدیند. اینها را با واحد (زمان) نمی توان سنجید, با واحد (انسان) و واحد (حیات انسانی) باید سنجید. و به دیگر سخن, اینها حقایق خداییند كه تا جاودان دگرگونى نیابند, چنانكه قرآن فرموده است: "ولن تجد لسنة الله تحویلا". محتواى غدیر نیز یكى از همین حقایق خدایى و ابدى است, كه تا هر لحظه كه فجر بدمد و طلوعى باشد و روزى آید, حقیقت آن ـ از نظر منطقى الهى باید حكم بر زندگى و زندگیها باشد.
ایام آخر ماه شعبان بهترین فرصت برای این تقویت صورت گیرد؛ اما به چه صورت؟ امیر المؤمنین علیه السلام می فرماید توبه دو بال دارد؛ پشیمانی از گذشته و تعهد نسبت به آینده. باید از گذشته و عملکرد گذشته خود پشیمان باشیم و اینگونه به محضر پروردگار عرضه بداریم که خدایا! من از کردۀ خود پشیمانم و به عمل خود افتخار نمی کنم، من نمی خواهم به سمت گناه بروم؛ تو ما را کمک کن.
عید نوروز از تاریخی ترین اعیاد ایرانیان است که برگزارى آن به صورت یک سنت دیرینه برجای مانده است و با حضور اسلام در ایران نه تنها این آیین ملی رنگ نباخت بلکه تطابق برخی از آداب آن با دستورات اخلاقى موجب جلای بیشتر آن شد. یکى از این دستورات، "صله رحم" است که قهرها را به آشتى مبدل مى کند و کینه ها و خصومت ها را با غبارگیری خانه و شهر به زباله دان می ریزد. اقوام دور و نزدیک همدیگر را مى بینند و دیدار سالمندان و بزرگان قوم، یاد آور خاطرات زحماتی است که آنها بر دوش کشیده اند.
به وبلاگ من خوش آمدیداین وبلاگ در راستای انتشار فعالیتهای فرهنگی ،هنری ،قرآنی ، اعتقادی، دینی ومذهبی ، تربیتی کانون فرهنگی وهنری امام حسن مجتبی شهر سلامی ایجاد وراه اندازی شده است
تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
